Frankie is geen generaal en ook geen beroepssoldaat. Hij is een nieuwsgierige medewerker van ’t Sents Archief, die al jaren documenten, foto’s, verhalen en herinneringen over de oorlogsjaren verzamelt. Daarmee trekt hij nu zelf ten strijde, gewapend met potlood en papier, tegen de vergetelheid.

​

Wat kun je verwachten? Geen eindeloze opsommingen van veldslagen en strategische plannen. Bij Frankie gaat het over hoe de oorlog hier beleefd werd. Hoe mensen probeerden te overleven. Hoe de grens een cruciale rol speelde. Hoe cafés, kerken en boerderijen plots toneel werden van grote gebeurtenissen. Hoe smokkel, schaarste en bezetting het dagelijkse leven bepaalden.

​

De rubriek verschijnt elke derde dinsdag van de maand. Elke aflevering belicht een ander aspect van de oorlogsjaren in Groot-Sint-Laureins. Soms een persoonlijk verhaal van iemand uit de streek. Soms een bredere kijk op gebeurtenissen die het Meetjesland in hun greep hielden. Samen vormen ze een mozaïek van hoe onze dorpen de Tweede Wereldoorlog doorkwamen.

​

Wat deze reeks bijzonder maakt, is dat ze oog heeft voor het kleine verhaal achter de grote geschiedenis. Geen droge militaire analyse, maar aandacht voor de mens die midden in de storm stond. Hoe voelde het om als kind naar school te gaan terwijl Duitse soldaten door het dorp marcheerden. Wat betekende het om als boer voedsel te moeten afstaan. Hoe werd er toch gelachen en gezongen in tijden van schaarste.

​

Frankie schrijft met kennis van zaken, want hij dook in archieven en literatuur. Hij raadpleegde werken over het Meetjesland in oorlogstijd, maar ook dagboeken, getuigenissen en oude foto’s. Hij leest tussen de regels en probeert te begrijpen hoe de oorlog in de dorpen zelf beleefd werd. Zijn toon is soms ernstig, soms luchtig, maar altijd gebaseerd op feiten.

​

Zo groeit een verzameling verhalen die samen een beeld geven van een streek in oorlogstijd. Een beeld dat niet enkel zwart en zwaar is, maar ook laat zien hoe veerkrachtig mensen waren, hoe ze manieren vonden om te overleven en zelfs om te lachen.

​

Met Frankie trekt ten oorlog halen we de grote geschiedenis naar het kleine dorp. En je mag meemarcheren, al moet je er geen bottinen voor aan trekken.